تو راز ِ خلقتِ پیدای پنهان را نشان دادی
و طرحی نو به پینه پینه ی فرم ِ زمان دادی
حضورت را نشاندی قرن ها، در واژه ای ممتد
ندیدیمت .........اگرچه چشم هامان را......تکان دادی
تکان دادی رکود ِ بهت ِ ذهن ِ بسته ی ما را
و بر افکار ِ خاک آلوده، مُشتی آسمان دادی
تمام ِعقربک هایی که می رقصند و می خوانند
نفهمیدند در هَر نُت ، چه شوری ... بی امان دادی
بشر با قصه ی غمگین ِسیبی سرخ می چرخید
تو با یک قصه ی دیگر، به سیبی سرخ جان دادی
همیشه حس خوب ِ انتظارت ،بیشتر........ جاریست
تو بارانی که با هر قطره..........دریا را......... نشان دادی
شاعر : اکرم بهرامچی