آرزو مانده به دل طعم رضایت بِچِشَم

آرزو مانده به دل طعم رضایت بِچِشَم

ساغری از می گلگون ولایت بِچِشَم

 

کاش می شد که همه عمر شوم مَحرم راز

آخر کار که شد جام لقایت بِچِشَم

 

ای خوش آنروز که در بین تَفَقدهایت

گرمی و نرمی دستان عطایت بِچِشَم

 

سحری کاش که هنگام زیارت خواندن

با همین گوشِ سرم لحن صدایت بِچِشَم

 

لهجۀ مادری اَت بین مناجات خوش است

مَحرمت چون بشوم سوز دعایت بِچِشَم

 

صوتِ ترتیل و تلاوت ز تو زیباست و من

آرزو می کنم آن صوت رسایت بِچِشَم

 

لفظ آهنگ حجازت دل ما را بِبَرَد

نَفَسی کن که ز آیات خدایت بِچِشَم

 

حَسَنی هستی و تحریر حسینی داری

نغمۀ حیدری از حال و هوایت بِچِشَم

 

بادۀ معرفت از بسکه تعارف کردی

خواستم بوسه ای از دست عطایت بِچِشَم

 

ای امامی که تو را مدح و ثنا گوست خدا

جلوه ای کن که مِی مدح و ثنایت بِچِشَم

 

"هر کجا می نگرم نور رُخت جلوه گر است"

قِسمت این است کمی هم ز رثایت بِچِشَم

 

چاره ای نیست به جز راه میان بُر یعنی:

لحظه ای روضه ای از کرب و بلایت بِچِشَم

 

قتلگاه و سُم اسب و تن چاک و بی سر

بوی سیب است که از آه و نوایت بِچِشَم

 

 

محمود ژولیده