((بسم الله الرحمن الرحیم))
(روح بلند کرامت )
مردى از اهل شام به مدينه آمد ، شخصی را دید با چهره‌ای آرام و بسیار نیکو و دارای حسن جمال که تا به حال چنین مردی ندیده بود و به طرز زیبایی هم لباس پوشیده و سوار بر مرکبی بود .گفت :دل من به طرف او مایل شد و درباره او پرسیدم، گفتند: حسن بن علی بن ابیطالب(ع) هست.
با شنیدن نام او خشمی سوزان سرتاپای وجودم را فراگرفت و بر علی بن ابیطالب (ع) حسد بردم که چگونه او چنین پسری دارد. پیش او رفته و پرسیدم، آیا واقعاً تو فرزند علی(ع) هستی؟
(گویا مرد شامی امیرالمومنین علی(ع) را سزاوار داشتن چنین فرزندی نمی‌دید و این هم در اثر تبلیغات سوء معاویه در شام بوده است).
وقتی تأیید کرد، من او و پدرش را ناسزا و لعن گفتم، پس از آنکه به ناسزاگویی پایان دادم، به من سلام کرده و خندید و پرسید: آیا غریب هستی؟ گفتم: آری! فرمود: با من بیا گویا امر بر تو مشتبه شده است، اگر از ما رضايت بخواهى رضايت ميدهيم. اگر چيزى بخواهى بتو عطا خواهيم نمود، اگر از ما راهنمائى بخواهى تو را هدايت مينمائيم، اگر حاجتى داشته باشى روا ميكنيم، اگر گرسنه باشى تو را غذا ميدهيم، اگر برهنه باشى لباس بتو ميپوشانيم، اگر محتاج باشى تو را بى نياز خواهيم كرد، اگر رانده شده باشى تو را پناه ميدهيم، چنانچه احتياجى داشته باشى بداد تو ميرسيم، اگر اثاث مسافرت خود را بياورى و مهمان ما باشى تا موقعى كه بخواهى بروى براى تو بهتر است. زيرا ما مهمانخانه اى داريم، مقامى وسيع و ثروت فراوانى داريم.
مرد شامی چون این سخنان را که از روی حلم و بردباری امام بیان می‌شد، شنید شروع به گریستن کرد و گفت: شهادت می‌دهم که شما خلیفه خدا در روی زمین هستید و خدا بهتر می‌داند که رسالت را در کجا قرار دهد و پیش از آنکه تو را ملاقات کنم، تو و پدرت دشمن‌ترین خلق در نزد من بودید و حالا که تو و پدرت را شناختم، محبوب‌ترین خلق خدایید نزد من، آنگاه اثاث خود را برداشت و نزد امام حسن (ع) برد و مهمان آن بزرگوار بود تا آن موقعى كه حركت كرد و رفت و دوستى اين خاندان را از اعتقادات خويشتن قرار داد.
منابع:
(1)اربلى، على بن عيسى (متوفای 692 ق)، كشف الغمة في معرفة الأئمة (ط - القديمة) ؛ ج1 ؛ذكر الإمام الثاني أبي محمد الحسن التقي ع ،الثامن في كرمه و جوده و صلاته ،ص561، محقق / مصحح: رسولى محلاتى، سيد هاشم، ناشر: بنى هاشمى، تبريز، 1381 ق
(2)محمد بن يزيد المبرد، أبو العباس (المتوفى : 285هـ) ،الكامل في اللغة والأدب ، ج2 ،ص5 ،المحقق : محمد أبو الفضل إبراهيم، دار الفكر العربي - القاهرة،الطبعة الثالثة 1417 هـ - 1997 م
(3)مجلسى، محمد باقر بن محمد تقى (متوفی 1110ق ) ،بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج43 ؛ ص344